Bir gün derenin suyu azalır hava çok sıcak. Kurbağa çıkar sudan şöyle otların arasında dolaşır bağıra bağıra 'su azalmış hava sıcak vrakk vrakk vak vak' diye. Bu sese kulak veren tarla faresi kurbağanın yanına gelir 'ne bağırıyorsun, ortalığı ayağa kaldırdın sanki evin yanıyor gibi haber veriyorsun' Kurbağa der ki 'evim değilde dere de su azaldı, su olmadan ben yaşayamamam, ben Allah'a yalvarıyorum'der. Fare 'çok da inandım sen gevezeliğinden bağırıyorsun' O sırada kurbağanın aklına bir fikir gelir. 'Bu fareyi dereye götüreyim de onu bir suya atayım' diye aklından geçirmiş. Kurbağa 'bana inanmıyorsan gel dereye götüreyim seni ' demiş. Fare 'ben dereden sudan korkarım' deyince 'Korkma seni ben bacağıma bağlarım, korkma demiş' Kurbağa farenin bacağını otlarla bacağına bağlar, atlaya zıplaya derenin kenarına gelir, fare korkar. Kurbağa farenin titrediğini görür, bir sıçrar dereye atlar, derinlere dalar, bunları seyreden karga hemen bir hamle yapıp kurbağayı kapar farenin bacağı çözülür yere düşer fare 'oh be der ölmekten kurtuldum, ıslandım ama ölmedim' Hava da sıcaktı. Fare kurtuldu ama kurbağayı karga götürdü.
Hiç kimse için kötü düşünme sonra sende bir gün düşersin tuzağa, arkadaşın için düşündüğün şey senin başına gelir. Sonun iyi olmaz.
Reyhan U.Ş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder