Bir varmış bir yokmuş güvercin sürüsü her gün bir yerlerden güvercinler bir ağacın tepesine her gün bir saatte gelip de konarlar. Bunu fark eden kedicik bir gün ağaca çıkar saklanr.Yine uçarak gelir güvercinler, ağaca konarlar kedi yapraklar arasından çıkar güvercini yakalamak ister ama yakalayamaz. Güvercinler uçup giderler. Böyle bir kaç gün aynı şekilde bekler yine her defasında güvercinler uçar gider. Kedi duruma sinirlenir 'Bu gün göreceksiniz bak, sizi yakalayıp yiyeceğim ' der. Yine çıkar ağaca kedicik yaprakların arasına saklanır. Güvercinler gelir dalların üzerine konarlar. Kedicik yine her gün yaptığı gibi yapraklar arasından çıkar, güvercinler uçar gider. Kedicik buna sinirlenir bir karar alır 'güvercinler uçuyor da bende uçamaz mıyım' der. Hemen güvercinler için atlar ama kedi uçamaz yere düşer ve bacağını kırılır, başlar 'mır mırr mırrmaww' ağlamaya yoldan geçen hayvan sever alır kediciği götürür veterinere, veteriner' kedinin bacağı kırılmış' . Kediin bacağını sarar sarmalar. Hayvan sever aldığı yere bırakır. Kedi hayvan severe teşekkür eder. Mır mır mırvaww 'seni seviyorum' der.Kedicik sürünerek yaşadığı eve gelir. Sahibi 'ne oldu sana' der. Alır kediyi sever, kediciği çok iyi bakar, Kedicik iyileşir. Derdini sahibine , yaptığı yanlış denemesini anlatır.'Ben hırsıma yenildim'der. 'Şimdi aklım başıma geldi' der. Bir daha uçmayı denemez. Kedicik iyileşir, sahibiyle mutlu mesut yaşar. Onar erdi muratlarına sonsuza kadar yaşayıp gittiler.
Reyhan U.Ş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder