Şehirden köye taşınan Efe Zeytin isminde siyah bir köpeğe bakıyor. Efe çok seviyordu köpeğini. Sabahları gezdiriyor, ona oyunlar öğretiyor. Efe köye alışıyor, tavukları, kedisi köpeği olunca köye uyum sağlamaya çalışıyor. Bir gün Efe yine köpeği Zeytin'ini zincirinden tutar şöyle gezintiye çıkarır. gezerler. eve dönerler. Efe köpeğini bağlamaz Efe'nin annesi bağırır, Efe içeri girer kahvaltı yaparken köy muhtarı belediyeye bir gün önceden haber vermiş. Köyde başı boş köpekler var gelin toplayın der. Efe kahvaltı yaparken belediyeden gelen görevliler köydeki köpekleri toplar Efe'nin köpeği de bağlı değildi onuda toplarlar. Efe kahvaltı yapar dışarıya çıkar bir bakar Zeytin yerinde yok bir sağa bir sola bakar arar. Köy içine bakar köpek yok bağırır çağırıp Zeytin Zeytin der. Zeytin der Zeytin yok Efe'ye arkadaşları der ki belediye köpekleri topladılar deyince Efe çok üzülür ağlar akşama kadar arar bulamaz. Akşam olur Efe üzgün babasına anlatır babası da üzülür neyse sabah olur Efe zaten uyuyamadı kalkar dışarıya çıkar bir de ne görsün Zeytin eve dönmüş hemen babasına sevinir. Meğerse belediyede ki görevliler köpekleri toplayıp bir başka köye bırakmışlar köpekte eve geriye döndü. Efe çok mutlu olmuş Efe zor bir gün geçirdi. Bir daha Efe köpeği Zeytini hiç bırakmaz. Efe köpeğini gezdirir getirir hemen bağlar Efe köpeği ile mutlu yaşayıp gider.
Reyhan U.Ş