Bir gün aklına değişmeye koyan karga, üstü başına bal sürer koyunun tüylerini üstüne yapıştırır, ve bir araya toplanan arkadaşlarının yanına gider, salına salına sanki iyi bir iş yaptığını zanneder karga.Arkadaşları kargayı görünce şaşırır ' tüylü müylü bu da ne ' diye saldırırlar, başlar tüylerinin yolmaya. Bir de ne görsünler, arkadaşları karga ama tüylerinin yoldular, kaldı mı çırılçıplak, yaralı vay anam vay.' Ben değişmeyi düşündüm keşke düşünmez olaydım. Ben ne yapayım' Arkadaşları başlamışlar gülmeye ' Sen değişmeyi gördün, seni bembeyaz görünce biz seni peynir zannettik, ama sen çıktın karşımıza işte, kendin ol değişme, neysen osun, değişince aramızda olacağını mı zannediyorsun' 'Akıllı ol'dediler. Karga çok üzgün değişeceğini zannediyordu, arkadaşları yoldular tüylerinin. hiç arkadaşlarının yanına çıkmadı: Bir dere kenarında tüyleri büyüyene kadar orada yaşadı. bir daha aklının estiği şeyi yapmadı. Aklı başına geldi. Karga yıllarca dere kıyısında yaşar arkadaşlarına küser. Bir gün arkadaşları dereye gider su içerler. Karga arkadaşlarına selam vermez, hep birlik olup arkadaşları kargayla barışırlar. 'Bir daha böyle yapma, kendini sev'. Karganın da tüyleri büyür ve arkadaşlarıyla uçup gider ve mutlu ederler.
Reyhan U.Ş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder