Ceviz ağacı ile söğüt ağacı yıllar önce birbirlerine küsmüşler
ceviz ağacı söğüt ağacının kalbini kırmış sen meyve vermeyen ağaçsın seni kimse sevmez deyince birbirlerine küsmüşler.
Yıllar geçmiş ceviz ağacı söğüt ağacından özür dilemeyi düşünmüş. Bir gün söğüt ağacına gitmiş barışalım, özür dilerim deyince söğüt şaşırmış. Kendi kendine demiş ki kendi söyledi kendi benden özür diliyor derken ceviz ne düşünüyorsun söğüt demiş. Büyüklük bende kalsın kabul ettim demiş. Bir gün oturmuşlar konuşurken ceviz ağacı ben haklıyım demiş. Benim meyvelerim değerli beni yiyen güçlenir benden güçlü birini tanımam demiş. Gölgemde serin serin deyince söğütte altta kalmamış benimde çok sevenim var herkesin evinin önünde dikilir eğilirim demiş benim herkese saygım büyüktür. Ben saygımı gösteririm beni sevenler deyince ben yerlere kadar eğilir gölgem hoş her evin önünde görüntüm hoş benim sevenlerim daha çok deyince ceviz ağacı kıskanmış ama, yine de saklı tutmuş aman demiş ceviz yeni barıştık kızdırmayayım söğüt ağacı yine kendinden bahsederken benim olduğum yerde su yüzeye yakındır yapraklarım yerlere kadar uzanır rengim açık yeşil bir de manda yuva yaptı dalıma deyince amanın aman benden keyiflisi yok deyince ceviz ağacı kızmış. neren doğru ki, eğri büğrüsün hiç manda yuva yapar mı söğüt dalına hep yalan. Dalların eğri büğrü sözün yalan senin neren doğru ki deyince. seninde kafan kalın iri kalın kafalı şey, kitlemişsin kendini sandığa nerden güç kuvvet bulacaklar senden. Kitli sandık. ceviz daha da kızmış ne söyleyeceğini şaşırmış. Söğüt demiş ceviz ağacı barışalım bu dünya da sana da bana da yer var seni sevenlerde de var bunu da aklından çıkarma. Birbirimizi sevelim deyince ömür boyu bir bahçede yaşayıp gittiler. Onlar sevdiler birbirlerini mutlu yaşadılar yıllar boyu.
Reyhan U.Ş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder