Bir gün farenin canı sıkılır.Dar gelir dünya. Dolaşır dolaşır her yerde yiyecekler.
Yer yer yiyecekler bitmez. ,Fare şaşırır bir gün der ki;
eskiden bu dünya çok büyüktü, şimdi benim canım sıkılıyor, ne yapabilirim, diye düşünmüş durmuş.
Bu yemeklerden, bu yiyeceklerden bıktım demiş. Düşünürken aklına bir şey takılmış. Ben dişime göre yemekler bulayım demiş. Akşam olmuş yiyecek aramaya çıkmış. Gezmiş, dolaşmış.Bir ev görmüş. Gece yarısı eve girmiş herkes uykuda. fare evin her yerini gezmiş mutfağa girmiş bir de ne görsün ki, kedide uyuyordu. Yavaş yavaş mutfakta ki tezgaha çıkmış. Ev hanımı bir tepsi kek yapmış hemen ondan bir parça koparmış, hemen uzaklaşmış. Kokuyu duyan kedi uyanmış. Fareyi kovalamış, yaklayamamış.
Sabah olmuş evin hanımı bakmış biri kekten koparmış. Hemen kediye sen mi buradan kek aldın? mırrr mırrnavv ben almadım bir yaban faresi girdi o alıp kaçtı dedi. ev sahibi hemen odaya kapan kurdu. Kedide oracıkta kıvranıp yatıyordu. Yine akşam oldu. Farenin ağzında tat kalınca fare ben yine gideyim dedi. Yavaş yavaş mutfağa girdi bir de ne gördü kedi oradaydı, bir de kapanı görünce şaşırdı. Ey gidi akılsız başım koca dünya dar geldi sana. Şimdi kapan kapana, göreyim bir tarafta kedi bir tarafta kapan kurtulda göreyim seni. Her zaman kurtaramazsın paçayı. Fare düşünürken kedi hemen atladı kedi fareyi kaçırırken fare kapana düştü kapan fareyi yakaladı. Fare buldun başının belasını dedi. Kedi hemen koştu evin hanımına.. Bak hırsızı yakaladım dedi. Evin hanımı kediye teşekkür etti. Aslanım dedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder