Bir varmış bir yokmuş. Uzak güney illerinde bir aile yaşıyormuş. Günlerden bir gün bayram yaklaşır ve baba oğluna; oğlum seninle çarşıya çıkalım sana giysiler alalım bayram yaklaştı. Çocuk çok sevinir anneme de söyleyeyim oda gelsin der. Babası da beraber gidelim baba oğul, yarın sabah erkenden kalkalım annem seni giydirsin beraber gideriz der. Emir Hamza, anne sende gel bizimle. anne babanasor deyince babası ; baba oğul gideceğiz deyince Emir Hamza bir daha ısrar etmez. Akşam olunca uyurlar. Emir Hamza erkenden uyanır, babasını uyandırır. Emir Hamza giyinir, babasıyla yola çıkarlar.
Babası giderken Emir Hamza'ya elimi hiç bırakma der tamam babacığım hiç bırakmayacağım der. Şehre inerler pazardan Emir Hamza'ya bayramlık ayakkabı, gömlek, kazak alırlar. Babasına bir gömlek, Emir Hamza anneme de alalım deyince annesine de bir şeyler alırlar. Biraz da yiyecek yiyecek alırlar elleri kolları eşyalarla dolar ve eve dönmek için yürürler. Az ilerleyince bir tanıdık çıkar . Babasıyla konuşurlarken aradan bir hayli zaman geçer. Emir Hamza'nın canı sıkılır babasının kolunu bırakır. Emir Hamza babasının yanından ayrılır kalabalığa karışır. Zaman geçer babanın aklına çocuk gelir bir sağa bir sola bakar göremez. Başlar aramaya.
Emir Hamza kaybolur bulur onu polisler. Babası bulamayınca o da gider polise bir de bakar Emir Hamza polislerin yanında. Babası Emir Hamza'ya kızar bağırır. Emir Hamza; canım sıkıldı sen o amcayla çok konuştun der. Babası Emir Hamza'ya bir tokat atar. Emir Hamza ağlar ve eve dönerler Emir Hamza annesine anlatır. Emir Hamza dokuz yaşlarında. Anne beni biri dövünce babama söylerim. Babam var benim derdim. Beni babam dövdü anne, onu şimdi ben kime söyleyeyim deyince annesi de bu sözü duyunca şaşırır. Anne anne ben babamı Allah'a söyleyeceğim der. Anne bu söze daha da şaşırır. Benim oğlum çok büyümüş der. Annesi bu sözleri Emir Hamza'nın babasına söyler. Babası Emir Hamza'yı çağırır ondan özür diler. Suç benim der, Emir Hamza'yı öper, beni affet oğlum. Bayram olur baba oğul mutlu olurlar.
Reyhan U.Ş
Babası giderken Emir Hamza'ya elimi hiç bırakma der tamam babacığım hiç bırakmayacağım der. Şehre inerler pazardan Emir Hamza'ya bayramlık ayakkabı, gömlek, kazak alırlar. Babasına bir gömlek, Emir Hamza anneme de alalım deyince annesine de bir şeyler alırlar. Biraz da yiyecek yiyecek alırlar elleri kolları eşyalarla dolar ve eve dönmek için yürürler. Az ilerleyince bir tanıdık çıkar . Babasıyla konuşurlarken aradan bir hayli zaman geçer. Emir Hamza'nın canı sıkılır babasının kolunu bırakır. Emir Hamza babasının yanından ayrılır kalabalığa karışır. Zaman geçer babanın aklına çocuk gelir bir sağa bir sola bakar göremez. Başlar aramaya.
Emir Hamza kaybolur bulur onu polisler. Babası bulamayınca o da gider polise bir de bakar Emir Hamza polislerin yanında. Babası Emir Hamza'ya kızar bağırır. Emir Hamza; canım sıkıldı sen o amcayla çok konuştun der. Babası Emir Hamza'ya bir tokat atar. Emir Hamza ağlar ve eve dönerler Emir Hamza annesine anlatır. Emir Hamza dokuz yaşlarında. Anne beni biri dövünce babama söylerim. Babam var benim derdim. Beni babam dövdü anne, onu şimdi ben kime söyleyeyim deyince annesi de bu sözü duyunca şaşırır. Anne anne ben babamı Allah'a söyleyeceğim der. Anne bu söze daha da şaşırır. Benim oğlum çok büyümüş der. Annesi bu sözleri Emir Hamza'nın babasına söyler. Babası Emir Hamza'yı çağırır ondan özür diler. Suç benim der, Emir Hamza'yı öper, beni affet oğlum. Bayram olur baba oğul mutlu olurlar.
Reyhan U.Ş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder